Het zwevende deel tussen laag en hoog. Dat trekt architecte Sanne van Manen naar het dak van Gebouw De Heuvel. ‘Kijk met één oog naar wat hier de skyline is, en teken die lijn. Is die baseline er eenmaal, dan kan je los’.
Aardig wat architecten fantaseren vervolgens wat ze ermee zou willen. Want de lijn roept op tot actie. Een architect ziet nooit zomaar een skyline. Die ziet hoe je daar punten met elkaar kunt verbinden. Ziet een weg vol bruggen over daken. Fantaseert er groen bij. Of spot de daken waar prima nog een huis op kan. Of een gym.
Organisator Sanne van Manen ziet zelf tal van mogelijkheden. Een architecte met liefde voor stedenbouw, noemt ze zichzelf. De publieke ruimte zo veranderen dat het prettiger is er te zijn. Dat hij beter tot zijn recht komt zoals die is bedoeld.
De parkeervlakte bij de Jaarbeurs bijvoorbeeld. Niet zo aantrekkelijk om op uit te kijken. Het bureau MVRDV verplaatst al het vrachtverkeer naar een binnenterrein van de beurs. En maakt dan iets van die parkeerruimte dat lonkt. Dat past bij wat daar de bedoeling is. De expeditie daken aan de achterzijde van `De Heuvel lonken ook. Daar kijken nog meer mensen op uit. Daar kan je iets van maken. De samenleving versterken.
Een 6V klas van het Nieuw Lyceum in Bilthoven belandt ook op dit dak. En speelt er met de skyline. Sanne kijkt vooral verrast. Ze ziet hoe de groep direct aan de slag gaat. De vier ‘lines’ die op het dak hangen enthousiast vol tekenen. Architecten zijn bedachtzamer, observeert ze.
Ze ziet wat het doet met de groep. Hoe leuk die het vindt op deze manier over de stad na te denken. ‘Misschien heel bruikbaar ook bij burgerberaad. Het helpt als mensen zelf kunnen bedenken hoe iets er uit komt te zien. Het geeft ze op een makkelijke manier een ander beeld. Mensen zien mogelijkheden.’ Bij MVRDV is ze betrokken bij Stadslab Hoogkwartier.
Als de 6V klas weer afdaalt, deinen hun ideeën over dit stukje centrum in de spanbanden. Met foto’s op ‘zak’ worden ze daarna weggezeemd. Als een zandkasteel dat wegspoelt als het vloed wordt. Klaar voor een volgende groep die wat anders wil met wat ze voor zich zien.
De stad op een leuke tekentafel. Het geeft een glimlach. Zeker als je op de achtergrond ‘Ne me quite pas’ hoort op het Carillon van de Laurenskerk.
Foto’s van Peter van Wijk en Eric Fecken:) met dank:)